(SeaPRwire) – អ្នកវិភាគអះអាងថា ការដកកងទ័ពអាមេរិក និងអឺរ៉ុបចេញពីបណ្ដាប្រទេសនៅតំបន់ Sahel នៃទ្វីបអាហ្វ្រិក និងការជំនួសដោយ បាននាំឱ្យមានការកើនឡើងនៃអំពើភេរវកម្មដែលជំរុញដោយពួកជីហាដ។
តំបន់ Sahel គឺជាខ្សែក្រវ៉ាត់នៃប្រទេសនានាដែលលាតសន្ធឹងពីខាងលិចទៅខាងកើតទូទាំងទ្វីបស្ថិតនៅខាងក្រោមវាលខ្សាច់សាហារ៉ា។ ការស្លាប់សរុប ៣,៨៨៥ នាក់—ប្រហែល ៥១% នៃការស្លាប់ដែលទាក់ទងនឹងអំពើភេរវកម្មទាំងអស់ទូទាំងពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ ២០២៤—បានកើតឡើងនៅតំបន់ Sahel នេះបើយោងតាម Global Terrorism Index។
នៅក្នុងរដ្ឋ Sahel យ៉ាងហោចណាស់បី—ម៉ាលី នីហ្សេរីយ៉ា និងប៊ូគីណាហ្វាសូ—ក្រុមយោធាដែលឡើងកាន់អំណាចតាមរយៈរដ្ឋប្រហារ ជាពិសេសនៅនីហ្សេរីយ៉ា និងម៉ាលី បានបណ្តេញកងកម្លាំងយោធាភាគខាងលិច។ សហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវបានស្នើសុំ បន្ទាប់ពីរយៈពេល ១១ ឆ្នាំនៅក្នុងប្រទេសនេះ ឱ្យបញ្ឈប់ប្រតិបត្តិការយន្តហោះដ្រូនប្រឆាំងភេរវកម្មពី កាលពីឆ្នាំមុន។ នៅប្រទេសម៉ាលី កងកម្លាំងបារាំងត្រូវបានបណ្តេញចេញក្នុងឆ្នាំ ២០២២ បន្ទាប់ពីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងក្រុមភេរវករអ៊ីស្លាមអស់រយៈពេល ៩ ឆ្នាំ។
រដ្ឋាភិបាលបានងាកទៅរកកងទ័ពស៊ីឈ្នួលឯកជនរបស់វិមានក្រឹមឡាំងគឺ Africa Corps ដែលពីមុនគេស្គាល់ថា Wagner Group ដើម្បីការពារ។ ប៉ុន្តែពួកជនជាតិរុស្ស៊ីត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា មានការចាប់អារម្មណ៍ច្រើនក្នុងការទាញយកធនធានរ៉ែជាជាងជួយបញ្ឈប់ការរីករាលដាលនៃជីហាដនិយម។
ប្រជាជនសាមញ្ញតែងតែទទួលរងនូវការវាយប្រហាររបស់ពួកជីហាដនៅតំបន់ Sahel ។ កាលពីខែមុន ខ្មាន់កាំភ្លើងអ៊ីស្លាមជិះម៉ូតូត្រូវបានគេរាយការណ៍ថា បានសម្លាប់មនុស្ស ២២ នាក់នៅក្នុងការវាយប្រហារលើភូមិ Tillaberi ក្នុងប្រទេសនីហ្សេរីយ៉ាភាគខាងលិច។ របាយការណ៍បានឱ្យដឹងថា ១៥ នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកស្លាប់គឺជាគ្រួសារដែលចូលរួមពិធីដាក់ឈ្មោះសម្រាប់កុមារ។ នៅភាគខាងជើងនៃប្រទេសម៉ាលី កាលពីខែមករា ទាហានស៊ីឈ្នួលរុស្ស៊ីត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថា បានចូលរួមកងកម្លាំងរដ្ឋាភិបាលក្នុងការប្រហារជីវិតជនស៊ីវិល ១០ នាក់ រួមទាំងក្មេងប្រុសអាយុ ២ ឆ្នាំម្នាក់។
នៅក្នុងតំបន់ Sahel «ក្រុមដែលជាប់ទាក់ទងនឹងរដ្ឋអ៊ីស្លាម និងអាល់កៃដាកំពុងបន្តការឈានទៅមុខផ្នែកដែនដី និងយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ពួកគេ» Observer Research Foundation បានរាយការណ៍កាលពីខែសីហាថា «ដោយទាញយកប្រយោជន៍ពីចន្លោះប្រហោងក្នុងការគ្រប់គ្រង និងកងកម្លាំងសន្តិសុខទន់ខ្សោយដើម្បីរុញច្រានចូលទៅក្នុងរដ្ឋអាហ្វ្រិកខាងលិចជាប់សមុទ្រដូចជា បេណាំង និងតូហ្គោ»។
លោក Bill Roggio សមាជិកជាន់ខ្ពស់នៅ Foundation for Defense of Democracies (FDD) បានប្រាប់ Digital ថា «ស្ថានភាពនៅតំបន់ Sahel ជាពិសេសនៅនីហ្សេរីយ៉ា ម៉ាលី និងប៊ូគីណាហ្វាសូ បានយ៉ាប់យ៉ឺនយ៉ាងឆាប់រហ័សចាប់តាំងពីសហរដ្ឋអាមេរិក និងបារាំងបានដកខ្លួនចេញពីប្រទេសទាំងនេះបន្ទាប់ពីរដ្ឋប្រហារ»។
លោក Roggio ដែលជានិពន្ធនាយកនៃ FDD’s Long War Journal បានបន្ថែមថា «ការពិតគឺថា ស្ថានភាពមានភាពអាក្រក់មុនពេលសហរដ្ឋអាមេរិក និងបារាំងចាកចេញពីតំបន់ ប៉ុន្តែការដកកងកម្លាំងអាមេរិក និងបារាំងបានធ្វើឱ្យការរីកចម្រើនរបស់ពួកជីហាដកាន់តែអាក្រក់»។
«ទាំងសាខារបស់អាល់កៃដានៅក្នុងតំបន់ JNIM (Jama’a Nusrat Al-Islam wa al-Muslimin ដែលជាប់ទាក់ទងនឹងអាល់កៃដា) និង បានទទួលផលចំណេញ និងគ្រប់គ្រងតំបន់សំខាន់ៗនៅក្នុងប្រទេសទាំងនោះ… ក្រុមយោធានៅក្នុងប្រទេសទាំងបីនេះចង់ឱ្យលោកខាងលិចចេញ ហើយបានងាកទៅរករុស្ស៊ីដើម្បីផ្តល់សន្តិសុខតាមរយៈ Wagner ដែលឥឡូវនេះត្រូវបានគេហៅថា Africa Corps ដោយហួសចិត្ត»។
លោក Roggio បានបន្ថែមថា «កងកម្លាំងរុស្ស៊ីមានការលើកទឹកចិត្តតិចតួចក្នុងការកែលម្អសន្តិសុខ និងផ្តោតលើការធានាធនធានរ៉ែដើម្បីផលចំណេញ។ នេះបានជំរុញបន្ថែមទៀតដល់ការបះបោររបស់ពួកជីហាដ ដែលធ្វើបាបជនស៊ីវិលដែលជាប់នៅចន្លោះពួកជីហាដ និងរដ្ឋាភិបាលដែលទន់ខ្សោយ ឬគ្មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងករណីខ្លះ។ មានតិចតួចណាស់ដែលសហរដ្ឋអាមេរិកអាចធ្វើបាននៅពេលនេះ ដោយសាររដ្ឋាភិបាលទាំងនេះប្រឆាំងលោកខាងលិច ហើយមិនចង់ឱ្យកងកម្លាំងអាមេរិក និងបារាំងវិលត្រឡប់មកវិញទេ។ ហើយខ្ញុំមិនប្រាកដថា ប្រទេសណាមួយមានឆន្ទៈនយោបាយ ឬបំណងប្រាថ្នាដើម្បីត្រឡប់មកវិញទេ»។
លោកបណ្ឌិត Frans Cronje អ្នកវិភាគនយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ច បានថ្លែងនៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ជាមួយ Digital ថា ក្នុងអំឡុងពេលនៃការរៀបចំសម្រាប់រដ្ឋប្រហារឆ្នាំ ២០២៣ នៅប្រទេសនីហ្សេរីយ៉ា យុទ្ធនាការនយោបាយ និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដ៏ស្មុគស្មាញមួយបានស្វែងរកការបង្វែរមតិសាធារណៈប្រឆាំងនឹងឥទ្ធិពលលោកខាងលិច ដោយជារឿយៗប្រើប្រាស់ប្រធានបទប្រឆាំងអាណានិគមដែលពេញនិយមនៅក្នុងវប្បធម៌នយោបាយលោកខាងលិច។
លោក Cronje បានបន្តថា «កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងស្ថិរភាពរបស់បារាំង និងសហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាការជ្រៀតជ្រែកបែបចក្រពត្តិនិយម និងអាក្រក់ជាងនេះ។ នោះគឺលើសពីការពិតដែលថាកងទ័ពបារាំង និងសហរដ្ឋអាមេរិកកំពុងស្ថិតក្រោមភាពតានតឹងយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងការគំរាមកំហែងដែលគំរាមកំហែងដល់ប្រជាជនស៊ីវិល។ អ្នកអាចលើកហេតុផលថា ទោះបីជាគ្មានរដ្ឋប្រហារក៏ដោយ ក៏ជំហរលោកខាងលិចមិនអាចទ្រទ្រង់បានដែរ លើកលែងតែការប្តេជ្ញាចិត្តផ្តល់អាវុធ និងគ្រាប់រំសេវកាន់តែច្រើនឡើងៗសម្រាប់សង្គ្រាមដ៏ឆ្ងាយពីទីក្រុងប៉ារីស និងវ៉ាស៊ីនតោន»។
លោក Cronje បានយល់ស្របជាមួយលោក Roggio ក្នុងការវាយតម្លៃរបស់គាត់អំពីជំហររបស់វិមានក្រឹមឡាំងថា៖ « ពួកគេបានបំពេញចន្លោះដែលបន្សល់ទុកដោយជនជាតិបារាំង និងអាមេរិក ប៉ុន្តែគោលបំណងរបស់រុស្ស៊ីគឺការធានាបណ្ដាញផ្គត់ផ្គង់ធនធាន មិនមែនប្រជាជនស៊ីវិលទេ»។
លោកបានសន្និដ្ឋានថា «វាពិបាកក្នុងការនិយាយថាតើស្ថានភាពនេះអាចជៀសវាងបានដែរឬទេ។ វិធីតែមួយគត់ដើម្បីធ្វើវាគឺត្រូវដំណើរការប្រតិបត្តិការនយោបាយ និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដើម្បីបង្កើតការគាំទ្រពីសាធារណជនសម្រាប់អ្នកចូលរួមលោកខាងលិច បន្ទាប់មកដំឡើងរដ្ឋបាលនិយមលោកខាងលិច ហើយលើសពីនេះ បង្កើនយ៉ាងច្រើននូវធនធានយោធាលោកខាងលិច រួមទាំងកងទ័ពដែលដាក់ពង្រាយនៅប្រទេសនីហ្សេរីយ៉ា។ ទាំងអស់នេះគឺជាការហួសពីលទ្ធភាពសម្រាប់អ្នកចូលរួមលោកខាងលិច ហើយក្នុងទិដ្ឋភាពជាច្រើន អាចយល់បាន»។
អ្នកនាំពាក្យក្រសួងការបរទេសម្នាក់បានប្រាប់ Digital ថា «សហរដ្ឋអាមេរិកបានចូលរួមជាមួយប្រទេសនានានៅតំបន់ Sahel ដោយប្រើវិធីសាស្រ្តជាក់ស្តែងដែលផ្តោតលើការជំរុញអាទិភាពគោលនយោបាយការបរទេសរបស់យើង។ ការទស្សនកិច្ចថ្មីៗរបស់អនុរដ្ឋលេខាធិការរងក្រសួងការបរទេស លោក Will Stevens ទៅកាន់តំបន់នេះបានពង្រឹងការងាររបស់រដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិកជាមួយមន្ត្រីប្រទេសម្ចាស់ផ្ទះដើម្បីជំរុញឱកាសពាណិជ្ជកម្មរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក និងដើម្បីចូលរួមលើអាទិភាពប្រឆាំងភេរវកម្មជាយុទ្ធសាស្ត្រដើម្បីកាត់បន្ថយការគំរាមកំហែងដល់បុគ្គលិក និងផលប្រយោជន៍របស់សហរដ្ឋអាមេរិក»។
អត្ថបទនេះត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយអ្នកផ្គត់ផ្គង់មាតិកាដែលទីបញ្ចូល។ SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) មិនមានការធានា ឬ បញ្ចេញកំណត់ណាមួយ។
ប្រភេទ: ព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃ, ព័ត៌មានសំខាន់
SeaPRwire ផ្តល់សេវាកម្មផ្សាយពាណិជ្ជកម្មសារព័ត៌មានសកលសម្រាប់ក្រុមហ៊ុន និងស្ថាប័ន ដែលមានការចូលដំណើរការនៅលើបណ្ដាញមេឌៀជាង 6,500 បណ្ដាញ ប័ណ្ណប្រតិភូ 86,000 និងអ្នកសារព័ត៌មានជាង 350 លាន។ SeaPRwire គាំទ្រការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មជាសារព័ត៌មានជាភាសាអង់គ្លេស ជប៉ុន ហ្រ្វាំង គូរី ហ្វ្រេនច រ៉ុស អ៊ីនដូនេស៊ី ម៉ាឡេស៊ី វៀតណាម ចិន និងភាសាផ្សេងទៀត។